سال دوم وقتی از اون کلاس ۲۹ نفره که ۷-۸ نفرش می‌خواستن بیان ریاضی کنار تو نشستم و مثل همیشه خوشحال بودم جایی که هستم خلوته و قوی، هیچ وقت فک نمی‌کردم یه روزی مثه امروز برسه که از غصه‌ها و فشار درسات اشک تو چشمام جمع بشه و به خودم لعنت بفرستم که چرا پیشت نیستم
چرا مثه تک تک ثانیه‌هایی که این دوسال بهم انرژی دادی و گوشمو تمام وجودمو از انرژی مثبت پر کردی، الان کنارت نیستم و تو چشمات زل بزنم بگم
الی
تو فوق‌العاده‌ترین آدمی هستی که تو زندگیم دیدم و می‌بینم
تو بی‌نظیری وقتی ۱۷ سال و ۶ ماه و ۱۵ روز سن داری و صدها جلد کتاب خوندی، با عشق ویالون میزنی، مسلط انگلیسی صحبت می‌کنی، یه کتاب زیر چاپ داری و یه کتاب در حال تایپ با شاید هزاران نوشته و داستان کوتاه، با اختلاف کوچک‌ترین عضو یه ارکستر رسمی هستی و وقتی با یه دانشجوی سال آخر فیزیک صحبت می‌کنی تا بهش نگفتی متوجه نمیشه که دانش‌آموز ریاضی هستی نه دانشجوی ریاضی! تو بی‌نظیری وقتی عاشق زیستی و ریاضی می‌خونی و با شعرای فروغ زندگی می‌کنی
الی تو فوق‌العاده‌ای وقتی کتونی‌تو می‌پوشی و قدم به قدم مغازه‌های انقلاب رو گز می‌کنی و روح کتابارو درک می‌کنی
تو فوق‌العاده‌ای که لذت شنیدن ده باره‌ی یه آهنگ زیر بارون وسط پارک لالرو می‌فهمی
الی تو بی‌نظیری وقتی درداتو تو دلت نگه می‌داریو به همه‌ی آدمای دنیا عشق می‌ورزی
الی
تو با ارزش‌ترین و با ارزش‌ترین و با ارزش‌ترین آدمی هستی که نه‌تنها تو زندگی خودت بلکه تو زندگی اطرافیانت و من وجود داری
الی تو انقدر موفق و عالی‌ای که اگه نباشی انگار که دنیا یکی از گرانبها ترین داشته‌هاشو از دست داده
انقدر عالی‌ای که هزاران نفر با سه چهار برابر سن بیشتر از تو هنوز به جایگاهت نرسیدن
رفیق دوس داشتنی
یکی از عزیزترین و مهم‌ترین و ارزشمندترین داشته‌هام تو زندگی،
تو انقدر آدم ثابت شده‌ای برا دنیا هستی که شاخ ترین آدمای روی زمینم بیان بگن تو نمی‌تونی و منتظر شکستت باشن، تمام ستاره‌ها و آسمونا و همه چیزای خفنی که تو این دنیا وجود دارن، کنارت وای میسن و با تمام وجود ازت حمایت می‌کنن
الی
تو، تو درست‌ترین جایگاهی که می‌تونه برات وجود داشته باشه وایسادی ولی همه‌ی اینا برای تو کمه
لیاقت تو خیلی خیلی خیلی بالاتر از همه ایناس
پس برا رسیدن به لیاقتت مثه قبلا تلاش کن و خسته نشو
خدا و تمام کائناتش
و من با تمام وجودم
تا آخرین لحظه کنارتیم…
