امروز بعده تقریبا یک ماه جوابا اومد :)
هم خوشحالم هم ناراحت ..
خوشحالم چون هم فیزیک قبول شدم هم نجوم
و ناراحتم از این ک یکی بهترین دوستام ک از المپیادیای خفن زیست بود قبول نشد
واقعا ناراحتم و اعصابم به خاطرش خورده
این ک خودش حالش خوب نیس الان ، یه طرف
این ک رفتار معلمامون مطمئنم باهاش اصلا درست نیست یه طرف دیگ
خیلی نگرانشم
از اون بچه های مهربون و دل نازکه و خیلی اعصابم خورده
خیلی آدم باید قوی باشه ک از همچین موقعیتی بگذره ، دستشو بذاره رو زانوهاش و یه یا علی بگه و بره به یه سوی دیگ
زهرا، میدونم احتمالا هیچ وقت این نوشترو نمی خونی
ولی با تمام وجودم
با تمام سهمیه ی دعایی ک پیش خدا دارم ، برات دعا می کنم تا از پس همه ی راه های دشوارو موانع روبه روت بر بیای و اخره این ماجرا،
این تو باشی ک سرت بلنده و بقیه شرمنده از فتارشون بشن..
رفیق دوست داشتنی، آینده ی منم معلوم نیست و فقط اون بالاییه ک از فردای هممون خبر داره
شب قدر امسال حتما خدا بهترینارو برامون ، برا یه سالمون رقم زده ...
پس سرتو بگیر بالا و رو پاهات وایسا و به خودت افتخار کن با تمام ریسکی ک المپیاد داره بازم انقد جرئت داشتی ک انتخابش کنی
کاری ک آدمای معمولیه اطرافت حتی بهش فکرم نمی کنن ..
اون بالایی همیشه باهامونه وهوامونو داره :(
ماها چه قبول بشیم چ نشیم برنده ایم ،
برنده ایم چون با این سنمون ریسکی کردم ک شاید خیلی گنده تراشم هیچ وقت تو زندگی نکنن
ماها برنده ایم چون قدرت و جرئت انتخاب کردن داشتیم
برنده ایم چون تصمیم گرفتیم چن سال از بهترین سالای عمرمون و به چیزی اختصاص بدیم که عاشقشیم درصورتی ک جایی بودیم ک زمین و زمان باهامون مخالفت میکردن و تخریبمون می کردن و مانع میشدن
ما برنده ایم چون مثه بقیه یه زندگیه راحت و بی دغدغرو انتخاب نکردیم و متفاوت بودنو تجربه کردیم
و مهم تر از همه ما برنده ایم چون به خاطر رسیدن ب چیزی ک دوسش داشتیم از همه چیمون گذشتیم و تلاش کردیم
پس از این ب بعدم باید شخصیت قهرمانیمونو حفظ کنیم و تلاش کنیم
بدون نگاه کردن ب گذشته و با توکل به اون بالایی ...
تنها کسی ک هیچ وقت تنهامون نمیذاره ، سرزنشمون نمی کنه و همیشه مثه یه بچه کوچولو بغلمون می کنه تا آروم شیم فقط خودشه
پس بی خیال بقیه و به عشق خودش می جنگیم تا همه بدونن ک خوشبخیتم، قوی ایم، و المپیاد حداقل چیزی ک برامون داشته اینه ک روحمون باهاش ب خدا نزدیک تر شده ...
پ.ن: اینارو نوشتم ک اگ منم مرحله دو قبول نشدم و کسی نبود اون لحظه این حرفارو بهم بزنه، با خوندنشون آروم شم .. توام آروم باش دوست مهربونم ...
پ.ن پریم:
در دایره ی قسمت ما نقطه ی تسلیمیم لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
بعدا نوشت: دوستم اعتراض زدو قبول شد :) خیلی خوشحالم خیلی :)))
