من و خدات دوتا دیوونه ایم ..

از داشتن بعضی آدما تو زندگیم ک تعداشون ب انگشتای یه دستمم نمی رسن ، چنان خرسندم که حس می کنم ک دنیا نباشه و خوشحالیه اونا باشه دیگ هیچی از خدا نمی خوام ...

اینک دورو برت شلوغ باشه و وقت تنهایی نتونی با هیش کی حرف بزنی و خودت بمونی جزو بدترین حساییه ک یه آدم می تونه تجربه کنه ( که تجربم کردم خودم)

ولی این که همون تعداد انگشت شمار اطرافیانت آدمای با ارزشی باشن و تحت هیچ شرایطی تنهات نذارن ، فوق العاده ترین حسه ممکنه ( که اینم دارم تجربه می کنم :دی)

خیلی حس خوبیه کسیو داشته باشی ک برا خوشحال کردنش ذوق کنی ، تو ناخودآگاهت چشمت دنبال چیزایی بگرده ک دوس داره و بدون اینکه اراده ای رو کارات داشته باشی با قلبت بهترینارو براش بخوای ..

اسکل پلشت

روانی

خاک بر سرت

از وقتی اومدی ترکوندی منو

من کی انقد احساساتی بودم اخه کچل :|

بی صبرانه منتظر هفته دیگه انقلابم :)))

پ.ن: میدونم این چن روز زیاد نوشتم

ولی  دلم میخواد اینجا همه چی ثبت بشه ..

می دونم بعدا از خوندن همه ی اینا لذت خواهم برد ...