جمعه ۳ دی ۹۵
۱۲:۵۲
نمیدونم حکمت این آرامش وبلاگ داشتن چیه…
کی می تونه منکر این بشه که نوشتن تو این خونه دنج و مهربون انقدر دوس داشتنی و آرامش دهندس؟
دلم می خواد وبلاگمو بغل کنم
بگم مونس تنهایی ها
همدم روزهای غم و شادیم
به اندازه تمام دنیا دوست دارم …
+ عرفان صخی میگه زیر یه خروار خاکی، میگه هر شب برات فاتحه میفرسته، میگه دیگه نمیای لعنتی
وبلاگت عرفان
اون آخرین پست ۲۱ مردادی لعنتی داره آتیشم میزنه و هر موقع میام تو وبلاگم فقط به این فک می کنم که مگه میشه نباشی
مگه میشه این خونه دنج و برام به بهونه های مختلف درست کرده باشی که پول نگیری ، مگه میشه آروم و خوشحالم کرده باشی و خودت آروم و خوشحال نباشی
و همیشه به این فک می کنم که فاتحه روح زنده هارم شاد می کنه …
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.