عشق خیلی نکته ی مهمی تو زندگیه هر کسیه
اما نمی دونم چرا اکثرا این کلمرو تو حسِ نسبت ب جنس مخالف می بینن
تازگیا هرجا میرم صحبت از یه عشق آتشین یا حسرتِ نبودش یا شکست تو یه رابطه هست
با این تعاریف هرکی ازم بپرسه تاحالا عاشق شدی یا نه ، باید تو یه سکوت طولانی به این فک کنم ک آیا عشق ب کسایی ک بهت اهمیت میدن ، یا حتی کتاب کیهان شناسیت ، یا مثلا میز مطالعه ام و همه ی وسایل روش ، جزو عشقی حساب میشه ک اون مد نظرشه ؟
و خب متاسفانه جواب نه هست
و بعده همون سکوت طولانی با کمال تاسف باید جواب منفی بدی ب سوالش ...
جواب منفی ای ک به نظر من تو زندگیه یه موجود زنده غیر ممکنه
مگ میشه عاشق نباشی و بتونی با امید نفس بکشی ؟
نه امکان نداره
یه روزی به همه میفهمونم ک عشق فقط عشق ب جنس مخالف نیست
عشق یعنی سرت گرم چیزی باشی ک باهاش گذر زمان و متوجه نشی
حالا اون چیز می تونه اعضای خانوادت ، کسایی ک براشون مهمی ، کتاب مورد علاقت ، میز خوشگلت ، بغلِ عروسکت و حتی یه پسر می تونه باشه ...
ب امید روزی ک مردم درک اینو داشته باشن ک وقتی بهشون میگی عاشقی ، ذهنشون سمت جنس مخالف نره ...
پ.ن: این وبلاگ از این قاعده مستثنی نیست و عشق اینجا ب معنی جنس مخالف نیست ... خدا، مامانم، حسین و نجوم مخاطب عشق در این وبلاگ و در کل زندگیه منن ...
